Korozja mosiądzu:
Podobnie jak inne metale, mosiądz jest stopem, który składa się głównie z miedzi i cynku, i może korodować w określonych typach środowisk. Mosiądz jest podatny na korozję spowodowaną przez powietrze, wodę i chemikalia. Poniżej wyjaśniono główne formy korozji, które mogą wystąpić w przypadku mosiądzu.
Matowienie (utlenianie) w powietrzu:
Kiedy mosiądz jest wystawiony na działanie powietrza, tlen w otaczającym powietrzu może reagować z elementem miedzianym stopu, tworząc na powierzchni osad tlenku miedzi. Ten proces nazywamy matowieniem.
Dezinkifikacja w wodzie:
Mosiądz jest podatny na proces zwany dezinkifikacją, kiedy ma kontakt z wodą, zwłaszcza w trudnych warunkach, takich jak woda morska lub roztwory kwasowe. Ten rodzaj korozji pozostawia porowatą, kruchą strukturę bogatą w miedź, gdy składnik cynku selektywnie wypłukuje się ze stopu mosiądzu.
Pękanie korozyjne pod wpływem naprężeń (SCC):
Innym mechanizmem awarii, który może wystąpić w przypadku mosiądzu pod wpływem naprężeń rozciągających w obecności warunków korozyjnych, w tym amoniaku lub azotanów, jest znane jako pękanie korozyjne pod wpływem naprężeń (SCC). W rezultacie zaczynają się formować pęknięcia, które mogą rozprzestrzeniać się po całym metalu.
Korozja wżerowa:
Gdy mosiądz jest wystawiony na ekstremalnie trudne warunki, w tym wodę z dużą zawartością chlorków (jak woda morska), może rozwijać inny rodzaj korozji zwany wżerową. Z biegiem czasu materiał może stać się zauważalnie słabszy z powodu lokalnych wżerów lub dziur spowodowanych przez tę formę korozji na powierzchni mosiądzu.